Paphiopedilum fowliei

Birk 1981
Podrodzina: Cypripedioideae
Podrodzaj: Sigmatopetalum
Sekcja: Barbata
Podsekcja: Barbata

Foto: © Orchids & More. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Paphiopedilum fowliei

Synonim: Paphiopedilum hennisianum (Wood) Fowlie var. fowliei (Birk) Cribb

Występowanie:

Filipiny. Odkryte na południowo-wschodniej części wyspy Palawan w pobliżu Brooke's Point na wysokości 600-950 m npm. Rosną w liściastej ściółce na skałach wapiennych. Pomimo iż rosną na stanowiskach odsłoniętych, rzadko narażone są na bezpośrednią operację promieni słonecznych.  

Klimat:

Zanotowane skrajne temperatury to 31°C i 14°C.
Średnia wilgotność ponad 80% przez cały rok.
Opady deszczu wynoszą od 25 mm w lutym do około 190 mm latem i jesienią.
Średnia temperatura (dzień/noc) to 27/19°C przez cały rok.
Okres kwitnienia: Od lutego do maja, z największym nasileniem w marcu.

Uwagi dotyczące hybryd:

Ilość chromosomów wynosi 2n = 36.

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Średniej wielkości storczyk naziemny odróżniający się od innych przedstawicieli tego rodzaju niebieskozielonymi liśćmi, mniejszymi kwiatami z węższymi, odgiętymi płatkami bocznymi z dużą ilością brodawek na obrzeżach i dłuższymi bocznymi ząbkami na szczycie. Tworzący kępy storczyk naziemny średniej wielkości. Roślina o wzroście sympodialnym i wysokości 20 cm.  

Pseudobulwy/łodyga:

Raczej krótka łodyga jest otoczona zachodzącymi na siebie, złożonymi podłużnie liśćmi.  

Liście:

Liście mają 10-14 cm długości i 2,5-3,5 cm szerokości. Na każdym przyroście znajduje się 4-5 wąskich eliptycznych, osadzonych naprzemianlegle liści. Rozpostarte, łukowate lub wyprostowane liście są nieco zaostrzone na końcach i mają trzy ząbki na szczycie. Wzdłuż nerwu środkowego na wierzchniej stronie znajduje się rowek, który pogłębia się w kierunku podstawy liścia. Nieco zwężające się ku podstawie liście są złożone wzdłuż nerwu środkowego i u podstawy ciasno na siebie zachodzą. Na górnej powierzchni liście są ciemno lub jasno niebieskozielone i mają wzory ułożone w niewyraźną szachownicę, natomiast ich spodnia strona jest jednolicie jasnozielona. Dolne brzegi są z rzadka owłosione.  

Kwiatostan:

Długości 20-28 cm. Wzniesiona szypułka jest bladopurpurowa i pokryta krótkimi, sztywnymi włoskami. Kwiaty długości 3,6-6,6 cm wyrastają na zielonej, przechodzącej w purpurową w kierunku wierzchołka, szypułkowatej zalążni pokrytej krótkimi, sztywnymi włoskami.

Kwiaty:

1 na pęd kwiatowy.Białe płatki boczne są pokryte podłużnymi żyłkami koloru zielonego i purpurowego, mają czarne plamki na brzegach w kierunku środka i są bardziej lub mniej oblane purpurą, zwłaszcza w kierunku końców. Duża, workowata warżka jest rdzawozielona, oblana gdzieniegdzie purpurą. Wzniesiony, jajowatego kształtu płatek środkowy ma długość 4-6 cm i szerokość 3-4 cm. Wklęsły w kierunku wierzchołka płatek środkowy ma bardziej lub mniej wygięty ostry koniec, którego brzegi zawijają się do góry. Wklęsły, eliptycznego kształtu płatek dolny ma długość 2,8-3,0 cm i szerokość 1,2-2,0 cm. Nieco paskowate płatki okółka wewnętrznego mają 4,6-6,0 cm długości i ok. 1,0-1,4 cm szerokości. Są kształtu litery S, rozłożone poziomo u podstawy, zakrzywione do dołu na około 40% długości, a następnie ponownie zakrzywione i przechodzące do poziomu przy zaokrąglonych końcach. Są owłosione z czarnymi kropkami wzdłuż brzegów. Brzegi dolne bliżej końca są lekko skręcone do przodu. Warżka ma 4,5-5,0 cm długości i 2,3-2,8 cm szerokości. Jest owłosiona na brzegach wewnętrznych, jej boczne płatki są zakrzywione i pokryte brodawkami. Prętosłup ma długość 0,6 cm. Nachylona pod kątem podstawa komory pyłkowej jest jajowatego, uszkowatego kształtu. Ma długość 0,8-1,0 cm i szerokość 0,7-1,0 cm. Rdzawozielona z ciemniejszym żyłkowaniem, pokryta włoskami, ma na szczycie trzy wydłużone, sierpowatego kształtu postrzępione zęby.


Foto: © Libor Jankovsky. Wszelkie prawa zastrzeżone

Tłumaczenie: Agnieszka Kleczkowska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

Przez cały rok średnia temperatura dnia wynosi 26-28°C, a średnia temperatura nocy 18-20°C, co daje amplitudę dobową 7-9°C. Najniższe temperatury występują w zimie, a najwyższe na wiosnę.  

Światło:

20000-30000 luksów. Jasne światło powinno być nieco przefiltrowane lub rozproszone, a rośliny nie powinny być wystawiane na bezpośrednie działanie słońca. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza.  

Podlewanie:

Opady deszczu przez większą część roku są intensywne z 3-4 miesięcznym nieco suchszym okresem pod koniec zimy i wczesną wiosną. W uprawie rośliny powinny być mocno podlewane przez większość roku. Według informacji otrzymanych od hodowców rośliny szybko więdną, gdy nie otrzymują wystarczającej ilości wody. Należy zwrócić szczególną uwagę, aby podłoże nie było rozmokłe ani zleżałe. Zimą i wiosną należy nieco ograniczyć podlewanie.  

Nawożenie:

Przez większą część roku należy stosować przemiennie nawóz o wysokiej zawartości azotu z nawozem o zwiększonej ilości fosforu. Rośliny należy nawozić co tydzień lub co dwa tygodnie 1/10-1/4 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Należy zapobiegać gromadzeniu się soli mineralnych w doniczce.  

Podłoże:

Pojemniki powinny być wypełnione luźnym, przepuszczalnym podłożem, które utrzymuje wilgoć, ale nie nasiąka. Hodowcy zalecają, aby ze względu na duże zapotrzebowanie na wodę dodać do podłoża nieco większą ilość mchu. Sprawdza się to zwłaszcza w miejscach suchych o niskiej wilgotności powietrza. Pomimo iż rośliny te często występują na lub w pobliżu skał wapiennych, nie zaleca się dodawania do podłoża kawałków wapienia, gdyż w zimnej wodzie łatwo ulegają one rozłożeniu i prowadzi to do gromadzenia się toksycznej dla rośliny ilości wapnia. Często podlewane, zawierające dużą ilość mchu podłoże szybko zaczyna ulegać rozkładowi. Dlatego też najlepiej przesadzać rośliny co roku. Przesadzać należy zaraz po kwitnieniu późną wiosną lub wczesnym latem, a po przesadzeniu należy zapewnić roślinom cieniste i chłodne miejsce aż do powrotu rośliny do równowagi.  

Wilgotność powietrza:

85-90% przez większość roku, spadając do blisko 80% na 2-3 miesiące późnej zimy i wczesnej wiosny.  

Okres spoczynku:

Przedstawione tu warunki uprawy powinny być utrzymywane przez cały rok. Zimą opady deszczu są mniej intensywne. Niemniej jednak nawet w suchszym okresie wysoka wilgotność powoduje, że dodatkowa wilgoć jest dostępna w postaci często występującej obfitej rosy. Dlatego w zimie podlewanie uprawianych roślin powinno być ograniczone, lecz nie wolno pozwolić, aby pozostawały suche przez dłuższy czas. Nawożenie należy zredukować aż do momentu, gdy wiosną rozpocznie się intensywniejsze podlewanie. Birk (1983) zaleca przez jeden zimowy miesiąc ograniczanie ilości wody i obniżenie temperatury w celu indukcji pąków kwiatowych.